Je herinnert je het misschien nog alsof het gisteren was: de dag waarop je eerste relatie stukliep. Het verdriet dat je toen voelde, leek op dat moment onoverkomelijk. Je hart lag aan diggelen, gebroken in duizend stukjes… Je eerste kennismaking met een gebroken hart was een feit.
Op dat moment leerde je de échte waarde kennen van liters roomijs en een schouder om op uit te huilen. De gouden combinatie om een gebroken hart stilletjes aan terug te helen. Twee levenslessen in 1 klap: sommige relaties zijn niet voor eeuwig… en een gebroken hart gelukkig ook niet! Bovendien is het alleen maar een uitdrukking. Je hart kan niet echt breken… Toch?! Tijd om dat eens uit te zoeken, met Valentijn om de hoek :-).
Een gebroken hart: kan het echt?
Ja. Sommige mensen kunnen echt een gebroken hart krijgen. Dit ontstaat doorgaans onder invloed van grote stress of angst, waardoor een grote hoeveelheid adrenaline en noradrenaline in je bloed vrijkomt. Deze hormonen zorgen ervoor dat je hartslag en bloeddruk heel snel verhogen en doen je hart ook sterker samentrekken. Wanneer je hart onvoldoende sterk is, kan het gebeuren dat hierdoor een verlammend effect op je hartspier optreedt. De angst slaat je in dat geval letterlijk om het hart en veroorzaakt hartfalen.
Een gebroken hart door liefdesverdriet?
Liefdesverdriet kan zo’n extreme bron van stress of angst vormen, dat het een gebroken hart kan veroorzaken. Onder invloed van plots en immens verdriet ervaar je namelijk grote stress of angst. Je kan dus zeker sterven van liefdesverdriet.
Doorgaans is er echter geen sprake van het ‘gebroken hart syndroom’ wanneer we zeggen dat iemand gestorven is van verdriet. Want bij een gebroken hart in de medische zin treedt het hartfalen bijna onmiddellijk op. Zeer zeldzaam! De mildere vorm, waarbij je echt fysiek hartpijn ervaart, komt wel vaker voor. Dokters spreken dan trouwens niet van een ‘gebroken hart’ maar van ‘stress-induced cardiomyopathy’: een hartspierziekte onder invloed van stress.
Wat is het gebroken hart syndroom?
Om even samen te vatten. Bij het gebroken hart syndroom is er sprake van een eerder zeldzame hartspierziekte. De oorzaak van het gebroken hart syndroom ligt bij stress en angst. Onder invloed van deze gevoelens, produceert je lichaam plots een heel grote hoeveelheid adrenaline en noradrenaline. Het hart van sommige mensen is niet bestand tegen deze sterke hormoonschommeling, waardoor de hartspier zelf acuut verzwakt. Bijgevolg treedt er een hartfalen op.
Bij de mildere vorm van het gebroken hart syndroom is er geen sprake van hartfalen. Als je hen zou onderzoeken, zou je merken dat zij ongeveer dezelfde symptomen vertonen als iemand met een hartinfarct: pijn in de borststreek, een afwijkend hartfilmpje, bloedwaardes die wijzen op een infarct, … . Maar de kransslagaders zijn open, waar deze bij een hartinfarct dicht zitten. Die open kransslagaders zijn een eerste teken aan de wand. Als de dokter vervolgens op een echo ziet dat de punt van het hart niet beweegt (verlamd is), dan weet hij of zij met zekerheid dat er sprake is van het ‘gebroken hart syndroom’.
Het goede nieuws? Na enkele weken tot enkele maanden is een gebroken hart weer genezen.
Vrouwen in de overgang? Opgelet!
Uit onderzoek blijkt namelijk dat vooral vrouwen in de overgang te maken krijgen met het ‘gebroken hart syndroom’. Dit komt omdat zij vanaf de overgangsjaren minder beschermd zijn tegen hartziekten. De oorzaak? De verminderde oestrogeenproductie. Volgens cardioloog Lambert van den Merkhof gaat het zelfs in 80% van de gevallen om vrouwen, met een gemiddelde leeftijd van 61 jaar.
Zo, nu weet je dus eindelijk hoe dat zit met dat gebroken hart. Toch maar opletten aan wie je je hartje schenkt deze Valentijn ;)!
