Zonder er echt bij na te denken, brengen we met z’n allen elke ochtend deodorant aan. En doorheen de dag halen velen hun deo nog eens boven om even bij te spuiten en op te frissen. Een kus van de juffrouw en een bank vooruit voor de uitvinder van deodorant, want dankzij dit wondermiddeltje hebben we geen last van zweetgeurtjes. Halleluja!
Maar heb je er al eens bij stilgestaan hoe deodorant eigenlijk werkt? En wat de bestanddelen ervan zijn? En wat de gevaren van deodorant kunnen zijn als je het dagelijks (meermaals) gebruikt?
Werking deodorant
Deodorant heeft een dubbele werking: enerzijds camoufleert het zweetgeurtjes, anderzijds remt het de transpiratie af. Dat je niet meer zweet wanneer je deodorant gebruikt, is dus een misverstand. Daarvoor dient een antiperspirant. Een antiperspirant is, in tegenstelling tot deodorant, helemaal niet bedoeld voor dagelijks gebruik. Het verstopt je poriën waardoor je lichaam niet langer afvalstoffen kan uitscheiden via zweet en bevat schadelijke ingrediënten.
Maar ook een deodorant is dus niet zo onschuldig. Een blik op de ingrediëntenlijst van een doorsnee deodorant leert ons het onderstaande over de gevaren van deodorant.
Schadelijke bestanddelen deodorant
Even halthouden in de supermarkt bij het schap met de deodoranten maakt meteen duidelijk dat er keuze genoeg is. Diverse geurtjes, kleurtjes en claims (bv. ‘Maakt geen gele vlekken’!) vliegen je om de oren. Maar 1 ding hebben ze allemaal gemeenschappelijk: ze maken komaf met zweetgeurtjes.
Als je er enkele deodoranten bijneemt en de achterkant grondig doorleest, zie je meteen waaraan ze hun werking te danken hebben. Enkele stoffen komen namelijk steeds weer terug. Hieronder de meest voorkomende, met de meest schadelijke aangeduid in het rood:
- parfum en geurstoffen: camoufleren geurtjes en zorgen voor een fris gevoel;
- olie (bv. glycerine): kalmeert en verzacht de huid;
- alcohol: droogt snel en verkoelt;
- parabenen: voor de houdbaarheid;
- talk: absorbeert oliën in de deo en zorgt ervoor dat een deostick vlotter over je huid glijdt;
- zouten (bv. aluminium, aluin): vermindert de zweetafscheiding;
- drijfgas (bv. propaan, butaan, iso-butaan): bij spuitbussen;
- structuurmiddelen (bv. ricinusolie, stearaat): ingrediënten bij elkaar houden.
Parabenen in deodorant
Parabenen worden vaak gebruikt in deodoranten (en andere schoonheidsproducten) omdat zij ervoor zorgen dat het product langer houdbaar is. Parabenen staan echter in een slecht daglicht omdat ze in verband worden gebracht met borstkanker. Uit een studie blijkt dat ze het hormonale evenwicht in je lichaam verstoren en dat ze xeno-oestrogenen nabootsen. Deze xeno-oestrogenen zouden een rol spelen in het ontwikkelen van borstkanker aangezien het synthetische stoffen zijn die qua molecuul erg veel op lichaamseigen oestrogeen lijken. Met name op oestradiol, de 'dominante' oestrogeen die vaak problemen veroorzaakt en meestal bij oestrogeengevoelige kankers betrokken is. Het effect hiervan is anders dan van natuurlijke, lichaamseigen oestrogenen (en ook anders dan bv. plantaardige of fyto-oestrogenen).
Aluminium in deodorant
Aluminium wordt gebruikt om de afscheiding van transpiratievocht te verminderen. Het vormt als het ware een laagje over de zweetkliertjes waardoor zweet niet langer kan ontsnappen. Het probleem met aluminium is dat het ook opgenomen wordt door je huid. En in je lichaam gaat aluminium ook weer oestrogenen nabootsen en op die manier het risico op borstkanker verhogen.
Zeker na het scheren, wanneer je huid beschadigd is, is het daarom af te raden om deodorant te gebruiken aangezien de bestanddelen op dat moment nog makkelijker in je huid kunnen binnendringen.
Indien we enkel en alleen via onze deodorant aluminium zouden binnenkrijgen, zou het al bij al nog meevallen. Het probleem is echter dat we ook via onze voeding (drankblikjes en conserven die met aluminium bekleed zijn bijvoorbeeld) een grote hoeveelheid aluminium opnemen.
Aluin is een mineraal dat kaliumaluminiumsulfaat bevat. Dit is een ander soort verbinding. Op zich is het natuurlijk en onschadelijk: natuurlijke aluin bevat een eiwit dat de poriën afsluit zodat het zweet er niet door kan. Het werkt ook antibacterieel. Maar opgelet: tegenwoordig wordt aluin heel vaak geproduceerd in fabrieken. Deze kunstmatige aluin bevat dan weer een type verbinding dat minder aangeraden is dan de natuurlijke aluin.
Talk in deodorant
Talk kan besmet raken met asbestvezels. Daardoor kan talk het risico op kanker doen toenemen. Daarnaast kan talk die sporen van asbest bevat ook een negatief effect hebben op je ademhaling.
100% natuurlijke deodorant: Salt of the earth
Indien je het ‘vuile werk’ toch echt liever aan anderen overlaat (en niet op een eurootje meer of minder kijkt :)), kan je natuurlijk ook een goede, 100% natuurlijke deodorant kopen. Vooral online en bij de natuurwinkel heb je een ruim aanbod.
Na wat speurwerk kan ik je de natuurlijke deodorant van Salt of the earth aanraden. Deze bestaat voor 100% uit Kalium aluin, een mineraal zout dat antibacterieel werkt en vieze geurtjes tegengaat.
