Polygonum aviculare

Varkensgras

Andere benamingen voor gewoon varkensgras zijn: Varkensgras, Zwijngras, Vogelduizendknoop en Knoopgras. In het Engels: Knotgrass, Doorweed, Birdgrass...   "Poly" betekent "veel" en "gonu" betekent "knie". Dit slaat op de vele knopen op de stengel van de plant. Aviculare betekent dan weer "van de vogels".

Botanische eigenschappen

Ondanks zijn naam hoort deze plant niet tot de grassenfamilie maar bij de Duizendknoopfamilie. Het is een eenjarige plant die zich zeer snel kan uitbreiden in de breedte en op die manier snel grote oppervlakten kan bedekken. Het is een lage plant: 20 cm. De gestreepte stengels zijn dun, tot aan de top vertakt en liggen op de grond. De kleine, lancetvormige bladeren zijn verspreid en omvatten de stengel. De kleine bloempjes zijn witroze of groenig van kleur en zitten in groepjes van 1 tot 4 in de bladoksels. De plant bloeit van juni tot oktober. Varkensgras heeft een diepe penwortel waarmee de plant zich goed in de grond kan verankeren.

Voorkomen

Deze plant komt overal in de wereld voor. Hij houdt van een zonnige, voedselrijke, droge tot vochtige grond. Het is een algemeen akker onkruid maar men vindt deze plant ook tussen de stoeptegels en aan de kant van de weg.

Verwerking

Oorspronkelijk gebruikte men het kruid voor varkens die niet wilden eten. Verder werd het vanaf de 16e eeuw gebruikt als ontwormingsmiddel. Andere toepassingen waren: witte vloed, cholera, oorpijn, darm-en ademhalingsproblemen. Tegenwoordig weet men dat dit kruid veel vitamine C bevat en veel kiezelzuur. Een thee van varkensgras werkt vochtafdrijvend, en heeft een regulerende werking op de dikke darm en op het bloedsuikergehalte. Mensen met reuma, jicht, nierproblemen en artritis gebruiken het beter niet.